Droga Bolesnych Kamieni

Całkowita długość

3 km

Wymóg czasowy

3 godziny

Teren

Asfalt, żwir, leśne ścieżki

Zalecany okres wizyty

Dostępna przez cały rok, z wyjątkiem surowych zim

Stopień trudności

Średni poziom trudności, trasa prowadzi pod górę

Opis trasy

Jest to trasa okrężna. Droga kończy się przy Punkcie Widokowym Leśników Píseckich. Stamtąd można podążać oznakowanym szlakiem do wieży widokowej Jarník, a następnie do schroniska Živec, skąd można zejść ścieżką prowadzącą z powrotem do Písku.

Punktem wyjścia jest U Vodáka (Písecké hory). Trasa wznosi się na około 3 km. Drogę powrotną można wybrać spośród kilku opcji.

Fizycznym urzeczywistnieniem tej niezwykłej koncepcji było stworzenie nowoczesnej drogi krzyżowej, która znalazła swoje miejsce w krajobrazie lasów Píseckich. Opiera się ona na symbolice chrześcijańskiej drogi krzyżowej i jej przesłaniu – czternaście cierpień, czternaście stacji prowadzących na szczyt – Stację Nadziei. Jednym z największych wyzwań podczas opracowywania projektu było wytyczenie odpowiedniej trasy, której ostateczny kształt zaprojektował MVDr. Václav Holý, rodowity mieszkaniec Písku. Szlak ma 1,5 km długości i prowadzi z U Vodáka przez malowniczy park krajobrazowy, aż do Punktu Widokowego Leśników Píseckich pod Górą Jarník (609 m n.p.m.).

Za artystyczne opracowanie Drogi Cierpiących Kamieni odpowiedzialna była architektka Laura Jablonská. Od samego początku jej koncepcja opierała się na kamieniu jako symbolu ciężaru i brzemienia, uwypuklając dominujące elementy wizualne, skalę ludzką oraz zasadę wertykalności, która przewyższa człowieka. Wspólnie ze studentami wybrano w kamieniołomie w Písku kamienie o wadze 5–7 ton, które wyróżniały się kształtem i barwą. Zostały one pionowo osadzone w terenie przy zastosowaniu wymagających technik montażu. Jednolitym elementem artystycznym szlaku stał się okrąg, symbolizujący jedność, absolut, nieskończoność i wieczność. Motyw ten pojawia się na każdej z czternastu stacji cierpienia i kulminuje w Stacji Nadziei. Na każdej skale umieszczono metalową obręcz z nazwą cierpienia oraz soczewkę z rubinowego szkła, symbolizującą kroplę krwi.

Po czternastej stacji droga gwałtownie wznosi się przez zróżnicowany teren aż do Punktu Widokowego Leśników Píseckich. Symbolicznie odnosi się to do trudnej drogi ku nadziei, która wymaga mobilizacji ostatnich sił i silnej woli. Koniec drogi staje się zatem nowym początkiem. Stacja Nadziei jest zwieńczeniem tej ścieżki, zarówno w sensie dosłownym, jak i metaforycznym. Jej forma odróżnia się od pozostałych stacji, ale motyw okręgu łączy ją z całością. Nie jest już brzemieniem, lecz obietnicą.

Stacja ta jest przedstawiona jako okrągła rzeźba o średnicy 2,5 metra, wykonana z masywnych płyt metalowych, rozmieszczonych w czterech segmentach, których podziały tworzą krzyżowy wzór. W środku znajduje się dysk z matowego szkła, przez który przechodzi światło, rozświetlając ciemną powierzchnię metalu, niczym nadzieja, która jest na wyciągnięcie ręki. Płyty metalowe noszą ślady ponad tysiąca wystrzelonych pocisków, co symbolicznie przypomina blizny, jakie pozostają po przebytej walce.

Stacja Nadziei czyni z Punktu Widokowego Leśników Píseckich nie tylko miejsce o wyjątkowej panoramie, ale także przestrzeń medytacyjną pod otwartym niebem, która może stać się miejscem modlitw i wdzięczności dla każdego odwiedzającego.