Český Krumlov oczami Karla Čapka

Zadziwiające jest to, jak bardzo miasto wciąż przypomina barwny opis Karla Čapka, opublikowany w jego zbiorze felietonów i esejów „Obrazki z ojczyzny” (Obrázky z domova).
Wybierz się z nim na spacer. Gdzie by się zatrzymał, by podziwiać widoki? Gdzie napiłby się kawy? Odkryj Krumlov jego oczami.
Czeka na Ciebie 4,5-kilometrowa trasa po mieście, łatwa do pokonania dla każdego.

Karel Čapek: Wzdłuż Wełtawy – Český Krumlov

"Nie wiem, ile razy Wełtawa się tu wije, zanim przepłynie przez miasto, ale jeśli spróbujesz przejść na wprost, przekroczysz ją około pięć razy, i za każdym razem zdziwisz się, jak bardzo jest złotobrązowa i jak szybko płynie. Nie wiem też, ilu mieszkańców ma Krumlov, ale wiem, że są tu trzydzieści cztery gospody, trzy kościoły, jeden zamek, ale ogromny, dwie bramy i niezliczona liczba zabytków. W rzeczywistości całe miasto to jeden wielki zabytek, przypominający nieco Sienę lub Stirling.

Znajdziesz tu stare szczyty, wykusze, lukarny, arkady, łuki, galerie, blanki, sgraffita, freski, schody w górę i w dół, balustrady, fontanny, kolumny, słupki graniczne, zakamarki, drewniane belki, podcienia, przejścia, brukowane uliczki, kręte uliczki, szopki, wysokie dachy, gotycki kościół, klasztor minorytów, a wszędzie widać czerwone róże Rožmberków. Gdziekolwiek spojrzysz, widzisz malowniczość, starodawność i historyczny splendor.
Ale na starych przedmieściach stoją już tylko niskie domki, których dachy można dotknąć ręką, pelargonie w oknach, a nad drzwiami napisy—tu wciąż żyją dawne rzemiosła, jak w XV wieku.

Nad wszystkim góruje zamek, a przede wszystkim jego wieża, jedna z najbardziej „wieżowatych” wież, jakie kiedykolwiek widziałem. Powiedziałbym, że wieże to czeska specjalność, bo nigdzie indziej nie widziałem tak dziwnych kopuł, pękatych cebulastych dachów, latarni, przylepionych wieżyczek, galerii i iglic jak u nas. Każde stare czeskie miasto ma swoją charakterystyczną wieżę, po której można je rozpoznać: to jest Hradec, to jest Brno, to są Budziejowice, a to jest Český Krumlov.

Zamek jest pokryty freskami zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, ale najciekawsze jest barokowe książęce teatrum, w którym wciąż wiszą stare dekoracje sceniczne—można by pomyśleć, że w każdej chwili może się tu pojawić włoska opera z XVIII wieku. Ale nie pojawia się, bo z powodów bezpieczeństwa nie wolno tu już wystawiać przedstawień. Jest tu także letni pałacyk Bellarie, ze swoimi zabawnymi schodami, oraz wiele innych barokowych cudów—za trzy korony można zobaczyć tu aż nadto."

(Ten tekst został opublikowany w zbiorze „Obrazki z ojczyzny” w 1953 roku, piętnaście lat po śmierci Čapka.)